عزیزم !
در پاکنویس اشعار خودتان وسواس به خرج ندهید. انسان حالتن
عوض می‌شود، بهترین نماینده حالت است که آنچه را که هست بهتر بیان کرده باشد، در
صورتی که وسواس فقط نتیجه دقت است و هنگامی که حالت عوض شده، وسواس فقط خراب می‌کند.
در پاکنویس اشعار، بیشتر به فرم دقت کنید و آرمونی کلمات و
جملات و کلمات از حیث معنی لغوی و معنی منظور خودتان و جملات از حیث ترکیب‌بندی
صریح.
اگر به معنی دقت دارید از این حیث باشد که کلمات برای ادای
آنها رسا هستند یا نه.
خطر عمده در پاکنویس کردن، افزودن و کم کردن است که اتصال
بعید در بین مطالب موضوع می‌اندازد و با قطع و وصل آن، فرم به هم می‌خورد و بازرسی
شما را درخصوص فرم، بی‌فایده می‌گذارد. به عبارت اخری پاکنویس باید در استخوان‌بندی
اساسی شعر دست نزند. پاکنویس باید فقط تکرار باشد. در صورتی که این شرایط را به جا
نمی‌خواهید بیاورید به کسی دیگر بدهید اگر خط شما خواناست، همان را پاکنویس کند.
زیرا پاکنویس کردن به مراتب اولی است.
من بیش از این در این خصوص چیزی به عقلم نمی‌رسد.
مهرماه 1324
No comments:
Post a Comment