آقای من!
برای شما گفته بودم چه بسیار آدمهای ناشی که ماله به دست راه میروند، اما بنا نیستند.
وزن، ابزار است همچنین کلمات، سبک، مکتب، شکل، طرز کار، فصاحت، بلاغت، و امثال آن، تشبیه کردن، ارسال مثل...
عمده این است که چطور ترکیب میشود و با آن، چه به وجود میآید. شما میبینید در رفقاتان کسانی را که بدک غزل نمیگویند. گاهی در سبک هندی مضمونی و تشبیهی و مثلی به جا دارند. همه اینها برق ذوق و استعدادی است که باید به کار کاملتر برود و شاعر را بشناساند، نه ابزار کار خودش را. باقی را خودتان خواهید دانست.
تهران، خرداد 1324
از کتاب "دربارهی هنر و شعر و شاعری" – "نیما یوشیج"
به کوشش "سیروس طاهباز"
چاپ "موسسه انتشارات نگاه"
سال 1385
No comments:
Post a Comment