عزیز من!
می‌گویید با بزرگترین شاعر زمان خود سروکار دارید و خلوت شما این را بر شما
روشن‌تر کرد. حرف صحیحی‌ست اما با حرف اول چندان موافق نیستم. با دقت خود سروکار
داشته باشید، زیرا کوچکی‌ها و بزرگی‌ها همه ساخته و پرداخته‌ی آن است. هر اندازه
دقت می‌کنید همان اندازه یافته‌اید. هنگامی که این دقت با نیروی عظیمی به کار می‌افتد
در روی خرابه‌های کهنسال، دیواری نوتر می‌سازد.
همه‌چیز خام است، اما همه چیز شایسته‌ی تکمیل شدن هم هست. این را که دریافتید
به طرف دریافت نکته‌های فراوان حرکت کرده‌اید. هیچوقت راضی نشوید به کاری که می‌کنید.
زیبایی آثار شما نباید طوری شما را بفریبد که توقف کنید.
دلتان را خالی کنید از قضاوت‌های مردم درباره شعرا و نویسندگان بزرگ. خودتان
مردم نشوید. هیچ قضاوتی را به مثابه مذهب و تعبدی نپذیرید و نگذارید در شما رسوخ
کند. آنچه در شما و با شما به وجود آمده است درست است. شما با دنیایی دیگر آمده‌اید
و به دنیایی دیگر نظر دارید. این حرف چقدر در شما اثر داشته باشد من تخمین آن را
نمی‌توانم بزنم.
تخمین بزنید چقدر کار کرده‌اید و فکر کنید چگونه کار خود را ادامه می‌دهید. در
هر چند مدت این لازم است. این تنفسی‌ست که دل را استراحت می‌بخشد و توانایی فراهم
می‌آورد. عینن مثل این است که شما راه وادی بزرگی را می‌پیمایید در آفتاب گرم
تابستان و باید نفس تازه کنید. خلوت شما هم با این وسیله روشن می‌شود.
1318
No comments:
Post a Comment